Woshkoor ontroert
door redactie
Zondag 29 april trok het Woshkoor om 8 u. ’s morgens met twee bussen, honderd zingende en musicerende leden en een dertigtal familieleden richting Westhoek. O.a. als inleefmoment ter voorbereiding van hun nieuwe programma dat gaat over hoop in oorlogstijd (première april 2013!), werd er halt gehouden in Zonnebeke op het grote Tyne Cot, het grootste Engelse soldatenkerkhof uit WOI in België. Een impressionant grote grasvlakte met duizenden witte zerken en overal bloemen.
Als eerbetoon aan alle mensen die ooit sneuvelden in oorlogstijd, zowel soldaten als burgers, mannen, vrouwen en kinderen, bracht het Woshkoor vier liederen.
Buiten de meegereisde familie waren er ook een aantal familieleden en sympathisanten op eigen kracht gekomen om dit memorabele eerbetoon te kunnen bijwonen. Al vanaf de eerste noten kwamen ook de andere kerkhofbezoekers rond het koor staan om mee te luisteren: jongeren, ouderen, kinderen van een Engelse school, Australiërs…
Het eerbetoon werd op indrukwekkend beklijvende manier muzikaal afgesloten met ‘The flowers o’ the Forest’, een Schots lamento uit 1573 gespeeld op doedelzak en mooi ondersteund door een zevental andere instrumenten.
’s Avonds werd het koor ingeschakeld in Ieper in de ceremonie van ‘The Last Post’. Het Woshkoor begon het eerbetoon met ‘No man’s land’, de klaroenen van de Menenpoort bliezen The Last Post, doedelzakspeler/dirigent Jan Grant speelde samen met enkele andere koorinstrumentisten ‘The flowers o’ the forest’, een Brits koor zong een lied en ‘God save the queen’, en het Woshkoor mocht de plechtigheid besluiten met ‘Tender comrade’. Ondanks het feit dat er meer dan duizend toeschouwers aanwezig waren bleef het muisstil. Achteraf mocht het koor felicitaties en dankbetuigingen in ontvangst nemen van het Last Post-comité en van tientallen aanwezigen, veelal Britten en Australiërs. Het Woshkoor zal zijn doortocht door Ieper niet snel vergeten.