20 jaar onthaalmoeders

door redactie

Putte - In februari 1991 werd in Putte de dienst “opvanggezinnen” opgericht in de schoot van het OCMW door Claudine Van Hove.  Er werd gestart met een tiental onthaalouders.
Om de dienst effectief te laten erkennen en subsidiëren door Kind en Gezin waren er 15 onthaalouders nodig. Die zijn er op korte termijn bijgekomen en vanaf 1 april 1991 is de dienst erkend.
“In 2000 vroegen wij een uitbreiding aan van 15 naar 21 onthaalouders. Ik werd dienstverantwoordelijke voor de opvanggezinnen. Ondertussen draaide ook de “buitenschoolse opvang op volle toeren, eveneens opgericht door Claudine Van Hove onder de vleugels van het OCMW”, vertelt Els Denecker. “Maar de dienst bleef maar groeien. In 2004 kwam er een nieuwe erkenning voor 28 onthaalouders en nam de gemeente de beide diensten over van het OCMW. In de gemeente was er al een jeugd- en jongerenwerking, speelplein, Swap, Roefel”.
“Kinderopvang heeft niets met het OCMW te maken. Het OCMW is er om mensen met problemen te helpen en dat is niet het geval bij onthaalouders. De dienst werd dan ook door het OCMW stiefmoederlijke behandeld. Alle diensten zitten nu bij elkaar zodat het duidelijk zichtbaar is wat de gemeente allemaal voor de jeugd doet”, stelt burgemeester Peter Gysbrechts (Open Vld).
OPVANG VAN 0 TOT 18 JAAR
“Wij huizen momenteel op de eerste verdieping van het nieuw gemeentehuis. Daar kan de bevolking terecht voor de opvang van hun kinderen van baby tot tiener, van nul tot 18 jaar” stelt dienstverantwoordelijke Els.
“Een ander voordeel van voor de gemeente werken is dat er meer personeel aangeworven werd. In 2004 kwam Christine De Wachter er bij en in 2008 Katty De Caerlé”, stelt Els. “De onthaalmoeders geraakten ook makkelijker aan werkmateriaal”.
“De onthaalouders kregen ook een sociaal statuut “, zegt Els Denecker. “De onthaalouders zijn geen gemeentepersoneel” maakt de burgemeester duidelijk.
“ Gewoonlijk komen de kindjes bij de onthaalouders  vanaf hun vierde maand tot 2,5 jaar, maar het kan volgens het decreet tot 3 jaar. De buitenschoolse kinderopvang loopt tot 12 jaar”.
Enkele onthaalmoeders weten dat buren niet opgezet zijn met “huilende” kinderen. Alle vier de onthaalmoeders zeggen dat ze graag kindjes zien en dat is hun belangrijkste drijfveer. Ook moeten de huisgenoten akkoord zijn.
Medewerlster Kathy weet dat zij vroeger haar kindjes ook naar een onthaalmoeder deed en dat haar vader, toen hij de afrekening zag, enorm schrok: Is mijn dochter nu al aan het OCMW? Gaat het haar zo slecht!”
Cijfers:
- Gestart werd voor 20 jaar met 10 onthaalmoeders.
- Op 1 april 1991 waren dat er 15 en werd de dienst erkend.
- In 2000 werd uitgebreid naar 21 onthaalouders.
- In 2004 waren dat er 28.
- Doorheen 20 jaar weren 1.134 gezinnen geholpen.
- Momenteel beschikt de gemeente Putte over 23 onthaalouders verspreid over de vier deelgemeenten: 9 in Putte-Centrum, 8 in Beerzel, 6 in Grasheide en 1 te Peulis.
- Momenteel doen 132 gezinnen beroep op de dienst, samen goed voor 373 kinderen.
- Gemiddeld krijgt elke onthaalmoeder zes kinderen per dag over de vloer.

Rita Van den Eynden van Beerzel is eigenlijk al 27 jaar onthaalmoeder. “Vanaf 1984 was ik op zelfstandige basis onthaalmoeder. Wij deden dat met twee samen met Maria Mariën. Ikzelf heb ook twee kinderen. Ik vang momenteel 16 kinderen op. Sinds 2005 doe ik de opvang samen met mijn dochter Annelies Lambaerts. Dat is heel plezant. Anders was ik al lang gestopt. Ik sta elke morgen om 6.15u op om mijn eerste kindjes op te vangen.”
“De kinderen zijn nu veel mondiger geworden dan 20 jaar terug. Zij moeten zich aanpassen.  De kinderen zijn sterker. En het papierwerk is nu veel uitgebreider dan 20 jaar geleden”. 

Marie-Jeanne Vandenbergh uit de Wipstraat heeft zelf vier kinderen en past op 8 kinderen. “Vroeger was het een hobby, nu is het een job” zegt Marie-Jeanne.
“Tegenwoordig spelen de ouders voor grootouders en verwennen de kinderen en wij spelen voor ouder”.
“De ouders verwachten meer van ons. Dat is ook een bewijs dat ze ons vertrouwen. Maar anderzijds zijn onze mogelijkheden beperkt. Wat kunnen wij de kinderen laten doen? Voor nieuwjaarsbrieven zijn ze nog te klein. We maken wel iets dan.”
Marie-Jeanne heeft ook nog een doordenkertje: “Ik mag wel op hun kinderen passen, maar met hun auto mag ik niet rijden”.
“De ouders van nu denken anders over hun kinderen dan de ouders van twintig jaar terug”, dint Marie-Jeanne.

Lieve Gysemans van Grasheide heeft zelf nog drie kinderen, twee pleegkinderen en past dagelijks op zo’n 9 kinderen. “In de dag zijn er dat 4 tot 5. De anderen gaan naar school”.
“Ik zie graag kinderen, dat is mijn grote drijfveer”.
Lieve  paste een half jaar op kindjes toen ze pleegouder werd. “Ik heb veel vriendschap van mijn kinderen gekregen. Vandaag heb ik een meisjes van 18 ontmoet waarop ik nog gepast heb. Met moederdag ontvang ik nog altijd berichtjes van “mijn kindjes van toen”. Bij ons komt elk jaar ook Sinterklaas op bezoek”.
Toen Lieve vijftig werd heeft ze een feest georganiseerd voor al haar 70 kindjes en voor de ouders.  Ik sta ’s morgens om 5.30u op om mijn eerste kindjes op te vangen. Momenteel doen wij met twee de oppas. “

JeannineVerlinden uit de Borgstraat in Beerzel heeft al op 132 kindjes gepast. “Ik zit aan mijn twee generatie. Ik pas nu op kindjes die twintig jaar terug bij mijn eerste kindjes waren. Ik ben ook al naar twee trouwfeesten van mijn kindjes geweest en binnenkort volgt een derde.”
Jeaninne heeft zelf  drie kinderen en zij fungeert als onthaalmoeder tot voor twaalf kindjes.
“Ik ben al van 1978 onthaalmoeder, toen als zelfstandige onder Kind en Gezin”.
“Zolang ik gaande en staande ben doe ik het voort. Ik zou het niet kunnen missen. Als er geen kindjes meer komen moeten wij kleiner gaan wonen en is onze tuin veel te groot. Ik sta om 6 of 7u. op en er zijn kindjes die tot 19u blijven. Wij hebben gelukkig altijd hulp van de dienst onthaalmoeders”.

“Sociaal zijn” is een absolute must voor een onthaalmoeder, vinden de vier dames. “En er is een duidelijk verschil aan opvoeden van het eerste en het tweede kind. Soms geven wij ook wel eens raad aan de ouders.
Aan stoppen denkt geen enkel van de dames. Voort doen zolang het gaat, maar twintig jaar zien zij er niet meer inzitten.
De vier werden door het gemeentebestuur in de bloemen gezet, kregen een geschenk terwijl de collega’s, met minder dienst.(PA)

Ga terug